सदस्यः:SP Adithya1/प्रयोगपृष्ठम्

कथा२:
      परोक्तम् साद्वनाकर्ण्य् न युक्तनम् प्रतिभषितुम् |
      बहिर्निष्कासितः कोपि बधिरः प्रतिकूलवाक् ||
कोपि बधिरः स्वमित्रं ज्वरार्तम् ष्रुत्व द्रष्तुमिचन् ग्रुहात् प्रस्तिथः | पथि गचानेवमचिन्यतत्  मित्रसकाषं  गत्व सह्वः इति स प्रतिवदेत् | ततः किँऔषदं सेवसे  इति प्रुचेयम् | इदमाउषधम्  सेवे इति स प्रतिभाषेत | अनन्तरमं कस्ते चिकित्सकः इति प्रुष्टॅ  असौ मम चिकित्सकः  इति स प्रतिवदेत् | बधिरः भगवतः प्रसादेन तथैव वर्तताम् | कीद्रुषमौषधम् सेवसे ज्वरर्तः  ममौषधम् म्रुतिकैव इत्यवदत् | भदिरः तदेव भद्रतरम् | कस्ते चिकित्सकः ज्वरार्तः सकोपम्  मम वैद्यो  यम एव | भदिरः स एव समर्थः | तं मा परित्यज | एवं प्रतिकूलानि  वचनानि  ष्रुत्व स रोगि  दुःसहने कोपेन समाविष्तः परिजनमानादिषत्  भो किमयनेवम्  क्षते क्षारं प्रक्षिपति | निष्कास्यता मयमर्धचन्द्रदानेन इति | अथ स मूडाः  परिजनेना गलहस्तिकया बहिर्निःसारितः || 
                             || अथः परोक्तंसम्यग्विग्नानैव प्रतिभाषित्व्यम् ||