सदस्यः:VARSHINI.S.REDDY/प्रयोगपृष्ठम्

जि एस् सिवरुद्रप्पः

                                                                   ॥जि एस् सिवरुद्रप्पः॥

जि एस् शिवरुद्रप्पस्य २३ डिसेम्बर् २०१३ तम वर्षे बनषन्करी निवासे निधनः । बेङ्गलूरस्य वि वि समीपे कालग्रामे सः अन्थ्यसंस्कारस्य विधि विधानाः सकल सरकारि गौरवेण २४ दिने, डिसेम्बेर् मासे अकुर्वन्।

       -गि एस् शिवरुद्रप्पः (गोडे सन्कलेण )

   इदं पद्ये शिवरुद्रप्पः मानवाः मानवस्य अन्तरे प्रेमः स्नेहाः च न अभिजानति कुत्रचित् स्थाने नयन भूमे स्थापितवान् देवालये द्रुष्टेन गच्छति । सर्वाः सन्तोषः बन्दनाः च अन्थर्याम् अस्ति। अन्तः मनसे कल्मशाः न कम्पते तदा सन्तोशः निवसन्ति अस्माकम् जीवने। अहं इति कोटम् रूशदि तदा सुख सन्तोशः अस्माकम् लगु जीवने विवसन्ति।

           -गि एस् शिवरुद्रप्प ( देवषिल्पि कवनसकलणे )

  इदम् लोके अस्माकं पुरतः प्रशम्सति जनाः सम्पूर्णः । तत् जनाः केवल उपरि आदर्षवचनाः वदति । परन्तु अन्तरे नीचाः कार्याः करिष्यति । मनवाः पर मानव द्रुष्टुं परिहास्यम् कर्तुम् अमूल्याः समयाः जनाः व्यय करोति । केलजनाः अध्ययनं कुर्वन् अनेकाः पदव्याम् प्राप्नोथि परन्तु मनसे केवलं मलीनः असूये पूर्ण्ः । तत् जनाः मध्यः केलजनाः सः सर्वेषां श्रेयसः इति भ्रमे निवसन्ति ।

         गि एस् शिवरुद्रप्प्प (सामगान कवनसन्कलणे )

         - गि एस् शिवरुद्रप्प (कार्तीक कवनसन्कलणे)

        -गि एस् शिवरुद्रप्प (देवशिल्पि क्वनसन्कलणे )

     प्रति एकम् व्रुक्षः विविद रीत्याम्  अद्भुतः वसन्तस्य वर्णशिल्पः इति अनुमानः । तत् वृक्षस्य रमनीय दर्शनम् सर्वनरस्य शरीरे तारुण्य उत्सेकः भवति । सर्वत्रः चुच्चू विविद रीत्याम् गायन्ति । वसन्त ऋतु नन्तरे मेघमासः आरभ्यति । शीतकाले सर्वाः मन्द गच्छति अधीर्गा आरभ्यति । वृक्षाः पूर्णाः पुष्पाः सम्पूर्णाः । परन्तु वृक्षे पुष्पा रसिकतन भवति । 

    - गि एस् शिवरुद्रप्प ( सामगान कवनसन्कलणे )

   कविः सर्व पद्याः अत्यन्तः प्रेमेण लिखति । सर्वे तत् पद्याः इष्ट्याम् श्रूयति । कवियाम् एतत् बहवः बहुमानः । त्वः उपाधि बहुमानाः न इच्छन्ति । सर्वे श्रूयताम् प्रशम्साः कुर्वान् इति कविः न गयति परन्तु कविनाम् गायतुम् अनिवार्यः अपि न अन्ये नरः प्रुच्छति इति कारणे गायति ।

          - गि एस् शिवरुद्रप्प (काडिन कत्तलल्लि कवन सन्कलणे )

   एतत् कवने कविः पद्याम् सः किमर्तम् लिख्यति , इति विवरनाः अत्यन्तः सुन्दरे पत्रिका क्रुतवान् । कविः तस्य वेदन सन्तोशाः  च प्रतिक्रियाः पत्रिका कार्यतुम् जीवने योजने विषालाः योजनालहरि वृधति । सन्तोशे , बाधे , स्तब्धे, प्रग्रहे , कवनाः लिख्यतुम् तापे च कवनाः लिख्यते ।

     - गि एस् शिवरुद्रप्प ( प्रीति इल्लद मेले कवनसन्कलणे )

   एतत् पद्यां कविः राजति नक्षत्राम् मल्लिकाया इति वर्णाति । तस्य गृहस्य उद्याने विकसन्ति पुष्पाः नक्षत्राः अपि न महान् इति प्रुच्छति। अपि सः तत् नक्षत्राः भूमि उपरि किं न विकसन्ति इति पर प्रश्नः प्रुच्छति । यदि सः देवः भवति तदा सः सर्वे गृहे नक्ष्त्राः विकसन्ति इति स्रुष्टिः एषः भवतुम् इच्छति । 

     -गि एस् शिवरुद्रप्प ( तेरेद दारि कवनसन्कलने )

   एतत् पद्ये गि एस् शिवरुद्रप्पः स्त्रीया अतीव सुन्दरे प्रशंसा कुर्वन्ति । स्त्री स्थानस्य महत्वम् अतीव सुन्देरेण विवृणितवान् । नीलि वर्ण्ः आकाशे नक्षत्राः चन्द्रः च प्रेङ्खे अस्ति । हस्ति वर्णः वस्त्रः वेष्टि स्त्री मोलस्य क्षीरं इति विवृनुति । प्रतिगृहस्य दीपं उज्व्लन्ति स्त्री। स्त्री न्यय्य समये पाकं पख्यते । इदाम् स्त्री किमर्तम् अन्यपि नामः इच्छति इति प्रशनः प्रुच्छति ।