सदस्यः:Yogitha L Raju/प्रयोगपृष्ठम्
==भरदवज महर्ष==
सुदिर्गकाल जीवन अपि मनवाहः इथोपि अधिककालं जीवितुं इछति | एव: मानवस्य स्वभवाहः | परन्तु तदेव जीवनं अनन्थद्येयसदननिमिलं यदि भवथि तर्हि तत् नितरां प्ररस्यते | संथार्षिषु अन्यथामस्य भरद्वाजस्य कथा उतमं उदाहरणं अस्थि | भरद्वाजः अत्रिमुनेहः पुत्रहः आधिकव्यस्य रमनयस्य कर्तु वाल्मीकि मुनेः शिष्यः च | सः वेदद्ययने देवध्यने च निरतः आसीत | यदा मशकालः सन्तिहिथः तदा पुनः इन्द्रस्य ध्यानं कृत्वा - मम आयुः वर्दयथु इथि प्रतिथावन भरदवजः | प्रत्यष्किभुतः इन्दः भरदवजं आत्मन सह किञ्चहुरम् नीथावन | दूरे अनन्तः ज्यहः पर्वथः धारयन्त स्म | इदन्तः भरदवजस्य अञ्जल्यं मुस्तित्रेयपरिमिताः सिकताः स्त्यपितवान | भरदवजः मॊनम् स्थितवान् आसीत् |
दूरे स्थितानां पर्वतानां महत्त्वं मनसि निदाय भवन वदतु - उजल्य स्थितानां सिकतनां परिमाणं कितत् ? इथि पृष्टवान कन्दः | कक् थे पर्वत कक् च उज्जलिमितां सिकताः | महत् अन्थारं येतत्तोः इथि उक्थावान भरद्वाजः | तदा इन्द्रः भवत जातं वेदज्नानां अपि मुष्तिपरिमितं एव | बवता पर्वत परिमित जातप्यं अस्ति इथि उक्तवान इन्दः | भरदवजः मदवजज्नानां बीतः सन्न यावत् जात तावता अलं इथि वदेतः अतव अहैकनाम् मया सर्व जातं आस्ती इथि व वदॆत् इथि इन्द्रः चिन्तितवान् आसीत् | भरदवजः तु किन्चितकलं यावत् मॊन स्तित्वा तर्हः जानं नाम तावत् बृहत्वा | तत् मया सम्पदनीयम बवतः आशिर्वदिहः अ अस्ति चेत् तान् त्रीन् अपि पर्वतान मदीयान काशिष्यामि इथि म आहता उक्थावान |