सामग्री पर जाएँ

सदस्यसम्भाषणम्:2010269chaitrar/प्रयोगपृष्ठम्

पृष्ठ की सामग्री दूसरी भाषाओं में उपलब्ध नहीं है।
विकिपीडिया, कश्चन स्वतन्त्रः विश्वकोशः

परेषामपि रक्ष जीवितम् Vikramaditya

'सिंहासनद्वात्रिंशिका' नामककथासङ्ग्रहे द्वात्रिंशत् कथाः सन्ति। अस्य ग्रन्यस्य कर्ता वररुचिर्नामा कश्चित् कविरिति श्रूयते। 'परेषामपि रक्ष जीवितम् इति शिरोनामादिकते अस्मिन् पाठयमागे विक्रमादित्यस्य परदुःखम्पन्दनगुण: हृदयङ्गमरीत्या निरूपितो वर्तते। एषा कथा परोपकाराय शरीरलाभः' इति नीति बोधयति। "कस्यापि जन्तोः हिंसान कार्या" इति मन्देशः अत्र सुस्पष्टः वर्तते ।

विक्रमादित्यमहाराजस्य सिंहासन देवेन्द्रदत्तमिति प्रतीतिरस्ति। विक्रमस्य मरणानन्तरं भोजराजः तं प्राप्तवान् । यदा सः तम् आरोढुं गच्छति, तदा सिंहासनस्य सोपानपङ्क्तिषु स्थिताः द्वात्रिंशत् सालभञ्जिका: विक्रमादित्यस्य गुणविशेषान् कथारूपेण वर्णयन्ति । पश्चात् "त्वयि एवं परोपकारदयादयः गुणा: विद्यन्ते चेत्, तर्हि अस्मिन् सिंहासने समुपविश" इति भोजराज वदन्ति । एवं द्वात्रिंशत् कथा: ताभिः पुत्थलिकाभिः निरूपिता: इति 'सिंहासनद्वात्रिंशिका' नाम कथासमलने उल्लिखितं वर्तते ।

विक्रमादित्यः क्रि.पू. 102 संवत्सरे चक्रवर्तिरासीदिति श्रूयते। उज्जयिनी तस्य राजधानिरासीदिति ज्ञायते । सिंहासनद्वात्रिंशिकायां विद्यमानासु कथासु विक्रमादित्यस्य औदार्य, साहसं, धैर्य, जन्मवृत्तान्तं सिंहासनारोहणं, प्रजापालनतत्परता, रणरङ्गे तस्य वीरोचितं मरणम् च मनोज्ञया शैल्या निरूपित वर्तते । अत्र विक्रमादित्यः राजनैतिक आदर्शाणां प्रतिमूर्तिरिव चित्रितो वर्तते । तस्य शासनकालं शान्तिसमृद्धियुक्तं सुवर्णयुगम् इति वर्णितमस्ति ।

परेषामपि रक्ष जीवितम् इति पाठे विक्रमादित्यराजस्य परोपकारगुणाः प्रतिपादिताः। विक्रमादित्यः स्वमन्त्रिषु राज्यभारधुरं निक्षिप्य योगिवेघेण देश पर्यटितुं गतः । यावत् सः कस्मिश्चन वनं प्रविशति तावत् सूर्य अस्तंगतः। विश्रान्त्यर्थं सह वृक्षमूलमेकम् आश्रितवान्। तस्मिन् वृक्षे निवसतः चिरञ्जीवी नाम्नः पक्षिराजस्य पुत्रस्य वचनेभ्यः पलाशनगरस्य जना: राक्षसबाधया पीडिताः, पर्यावक्रमेण तस्मै भोजनं पौर: परिकल्पित, प्रतिदिनमपि तस्य आहारार्थ मानुष एक: प्रेष्यते; तदिने पक्षिण: पूर्वजन्मनः मित्रस्य ब्राह्मणस्य पर्यायः इत्यपि जानाति ।

परोपकारपर: विक्रमादित्यः तत्क्षणं प्रत्याय, राक्षसं प्रतीक्षमाणः ब्राह्मणस्य परिवार समाश्वास्य, गृहं सम्प्रेष्य, तन्नगरस्य वध्यशिलाम् आरुह्य उपविशति । तत्रागत: राक्षस: आनन्देन उपविष्टं विक्रमादित्यं दृष्टा आश्चर्यचकितः भवति। तेन कारणं पृष्ठे परायं स्वयं प्रेरणवा प्राणा: समर्प्यन्ते, अतः दुःखं नानुभवामि इति प्रत्यवदत् राजा । तस्य परोपकारगुणात् प्रभावितो राक्षस: विक्रमादित्याय वरमेकं प्रदातुम् इच्छति। विक्रमादित्यः तं राक्षसं 'नरभक्षणं त्यक्तव्यम् इति वरं वृणुते । सर्वेभ्य: प्राणिभ्य: स्वप्राणा: इष्टाः। तदर्थं सर्वेषां प्राणिनां जीवरक्षणं कर्तव्यम् इति तं बोधयति राजा तेन प्रभावित राक्षस: ततः प्रभृति जीवमारणं परित्यजति ।

Start a discussion about सदस्यः:2010269chaitrar/प्रयोगपृष्ठम्

Start a discussion