तेषामहं समुद्धर्ता...
(12.7 तेषामहं समुद्धर्ता…. इत्यस्मात् पुनर्निर्दिष्टम्)
श्लोकः
[सम्पादयतु] | अयं लेखः विकिपीडिया-विश्वकोषस्य अन्यलेखैः सह संयोजनीयः । सन्दर्भानुगुणं परिसन्धयः योज्यन्ताम् । तेन (जनुवरि २०१४) |
- तेषामहं समुद्धर्ता मृत्युसंसारसागरात् ।
- भवामि नचिरात्पार्थ मय्यावेशितचेतसाम् ॥ ७ ॥
अयं भगवद्गीतायाः द्वादशोऽध्यायस्य भक्तियोगस्य सप्तमः(७) श्लोकः ।
पदच्छेदः
[सम्पादयतु]तेषाम् अहं समुद्धर्ता मृत्युसंसारसागरात् भवामि नचिरात् पार्थ मयि आवेशितचेतसाम् ॥ ७ ॥
अन्वयः
[सम्पादयतु]ये तु सर्वाणि कर्माणि मयि सन्न्यस्य मत्पराः अनन्येन योगेन माम् एव ध्यायन्तः उपासते । पार्थ ! अहं नचिरात् मयि आवेशितचेतसां तेषां मृत्युसंसारसागरात् समुद्धर्ता भवामि ।
शब्दार्थः
[सम्पादयतु]- ये तु = ये जनाः तु
- सर्वाणि = सकलानि
- कर्माणि = कर्माणि
- मयि = वासुदेवे
- संन्यस्य = समर्प्य
- मत्पराः = मन्मनसः
- अनन्येन = अनितरेण
- योगेन = समाधिना
- मामेव ध्यायन्तः = मां चिन्तयन्तः
- उपासते = भजन्ते
- पार्थ = अर्जुन !
- अहं नचिरात् = अहं शीघ्रम्
- मयि = वासुदेवे
- आवेशितचेतसाम् = प्रवेशितचित्तानाम्
- तेषाम् = जनानाम्
- मृत्युसंसारसागरात् = मरणसंसारसमुद्रात्
- समुद्धर्ता = उद्धारकः
- भवामि = अस्मि ।
अर्थः
[सम्पादयतु]पार्थ ! ये जनाः तु सर्वाणि आचरणानि मयि वासुदेवे समर्प्य मन्मनसः अनन्येन समाधिना एव मां चिन्तयन्तः भजन्ते, मयि प्रवेशितचित्तानां तेषां जनानां मरणादियुक्तात् संसारसमुद्रात् अहं शीघ्रम् उद्धारकः भवामि ।