हिन्दुस्थानीभाषा

हिन्दुस्थानी
हिन्दुस्तानी ہندوستانی हिन्दी-उर्दू
देवनागरी अरबी (नस्तालीक्) च लिप्यां हिन्दुस्तानी शब्दः ।
उच्चारणम्	IPA: [ɦɪndʊstaːniː]
विस्तारः	भारतं पाकिस्थानं च
प्रदेशः	उत्तरभारतं, दक्खन, पाकिस्थानम्
स्थानीय वक्तारः	द्वितीयः भाषीय- ~५० कोटिः (5 (१९९९–२०१६)
भाषाकुटुम्बः	हिन्दु-यूरोपीय हिन्दु-ईरानीय हिन्दु-आर्य मध्याञ्चल पाश्चात्यहिन्दी हिन्दुस्थानी
मानकरूपाणि	मानकहिन्दी मानकउर्दू
उपभाषा(ः)	दक्खनी हैदराबादी ढाकैया
लिपिः	देवनागरी (हिन्दी) अरबी (उर्दू) लातिनीलिपिः (हिङ्ग्लिश्-उर्दिश्) कैथी (ऐतिहासिक) लण्डा (ऐतिहासिक) महाजनी (ऐतिहासिक ) हिन्दी ब्रेललिपिः उर्दू ब्रेललिपिः
आधिकारिकस्थितिः
व्यावहारिकभाषा	भारतम् (हिन्दी, उर्दू च इव) पाकिस्थानम् (उर्दू इव)
नियन्त्रणम्	केन्द्रीय हिन्दीनिदेशालयः (हिन्दी, भारतम्) राष्ट्रिय उर्दूभाषाविकासपरिषद् (उर्दू, भारतम्) राष्ट्रिय भाषाप्रचारविभागः (उर्दू, पाकिस्थानम्)
भाषा कोड्
ISO 639-1	hi
ISO 639-2	hin
ISO 639-3	either: फलकम्:ISO639-3 documentation – हिन्दी फलकम्:ISO639-3 documentation – उर्दू
Linguasphere	59-AAF-qa to -qf
क्षेत्राणि (रक्तम्) यत्र हिन्दुस्थानी (कौरवी) इति देशीभाषा

हिन्दुस्थानी (देवनागरी: हिन्दुस्तानी, अरबी: ہندوستانی) उत्तरभारतस्य पाकिस्थानस्य लोकभाषा अस्ति । भाषाविज्ञानादिषु केषुचित् सन्दर्भेषु च हिन्दी-उर्दू (अरबी: ہندی-اردو) इति च ख्यातः ।

१८४२ तमे ख्रिस्टीयवर्षे नवनियमस्य शीर्षकपृष्ठः हिन्दुस्तानीभाषायां प्रकाशितम्।

नवनियमस्य प्रथमोऽध्यायः हिन्दुस्तानीभाषायां प्रकाशितः

भाषायाः पूर्वजाः हिन्दुई, हिन्दवी, ज़बान्-ए हिन्द् (अनु. 'भारतस्य भाषा'), ज़बान्-ए हिन्दुस्तान् (अनु. 'हिन्दुस्थानस्य भाषा'), हिन्दुस्तान् की बोली (अनु. 'हिन्दुस्थानस्य भाषा'), रेख्ता, हिन्दी च इति ज्ञायन्ते स्म ।

सम्बद्धाः लेखाः

• हिन्दी
• उर्दू
• देवनागरी
• अरबीलिपिः
• भारतस्य भाषाः
• भारतस्य आधिकारिकभाषाः